Op weg naar...

.

Achterbuurvrouw is naar de zon. Lekker! Ik vind de regentijd hier eigenlijk niks aan.

Maar ja... goeie kleding en niet mopperen. Basta!

Als Achterbuurvrouw weg is verzorg ik altijd haar kat, Gerritje. Een schat van een kat en dus geen straf om op hem te passen.

Bovendien ligt de krant daar en zet ik een kopje koffie. Dus prima.

Vanmorgen op weg naar Gerritje ontdekte ik wat deurteksten.

Ik lees altijd alle letters die ik tegenkom, of eigenlijk: ik vreet ze... en dit is de score van 5 minuten omlopen naar de straat bij mij achter.

Hier begon het mee en ik vond 'm wel geestig. Er wordt daar in dat pand al maanden geklust, maar als de verf besteld is, dan kan het zomaar zijn, dat dit de laatste fase is.

Als je de verf gewoon in de winkel koopt ben je natuurlijk wel sneller...

Dan weer een paar deuren verder een sticker. Best wel goed eigenlijk, dat je de hulpverleners (brandweer??) laat weten dat er dieren in huis zijn.

Zou wel willen weten wat voor dieren... 

En dan hebben we deze... de bel is kapot. Komt wel vaker voor. Kloppen graag, op raam of deur.

Gauw maken die hap, anders schrik je je elke keer het leplazarus!

En tot slot een briefje bij Boze Buurvrouw op het raam.

Zij woont bij mij verderop en is een enorme mopperkont.

Iedereen is gek of op weg naar gek en als ik haar zie maak ik snel een rondje.

Haha, nee hoor. Zo ben ik niet.

Ik groet haar vriendelijk, want dat is wel het handigst.

Het verhaal van de fietsen tegen het raam of op straat of in het fietsenrek is een langdurig zeikverhaal. Daar zal ik je niet mee lastig vallen...

Prettig weekend en Gut Sjabbes...

(Foto's: Dassa Goldberg)