Uche uche uche...

.

's Nachts hoest ik heel Yaffo wakker, of in ieder geval ons huis. En dan met name Tamar.

Die doet ook geen oog dicht en appt met Elinor, onze huisbaas, of die misschien iets tegen hoest heeft.

De volgende ochtend komt die met een tasje vol anti-hoest-dingetjes: zuigtabletjes, paracetamol, hoestdrank en wat ze zoal in haar eigen medicijnkastje had staan.

Maar ze zegt ook, dat ik naar de dokter moet. Niet zo lang doorlopen met die hoest.

Uche uche uche

Dus... even op internet gesnuffeld en niet ver bij ons vandaan is een medisch centrum, waar Tamar naar toe belt om een afspraak te maken.

We kunnen meteen terecht en het blijkt een Frans Centrum te zijn: Le Centre Medical. En iedereen spreekt Frans! Een vreemde gewaarwording, daar in Tel Aviv.

Dokter Edgar Cohen onderzoekt me en constateert een zware bronchitis.

Hoppa! Pillen! Kom maar op met die zooi...

Een antibioticakuur, predison en een puff-ding.

Dat gooit nogal met zware middelen, en dat voor mij... ik gebruik nooit medicijnen!!

Maar dit is een noodgeval, dus we lopen naar de apotheek... ook Frans!

Ze geeft me meteen een glas water en de eerste lading, die ik direct moet slikken.

En een uitleg van het puff-ding.

Een heel gedoe, maar ik doe het allemaal, want 's middags vertrekken we naar Jerusalem, dus ik wil dan wel weer op de been zijn.

Een tip voor als je naar Israël gaat: neem een goede verzekering.

De kosten zijn schrikbarend hoog. Gelukkig had ik alles goed geregeld en heb ik mijn geld allang weer terug.