.
ASTMA
Max is erg ziek.
's Nachts is hij heel benauwd.
Ik word er wel eens wakker van.
"Max, hou op…" zeg ik dan.
Maar hij kan er niets aan doen.
En dan gaat het wel weer.
Maar toch wordt het steeds erger.
's Ochtends vind ik vaak afgebrande lucifers.
De dokter zegt, dat er iets moet gebeuren.
Zo kan het niet langer…
Er wordt van alles bedacht.
Misschien gaan we wel verhuizen.
Eerst wordt er nog wat anders geprobeerd.
Samen met Muti, Ofra en tante Eva gaat Max naar Zwitserland.
In Davos mag hij spelen in de sneeuw.
De lucht in de bergen is heel erg gezond.
Ik herken hem niet na 6 weken.
Hij lijkt wel een negertje, zo bruin!
En hij is niet meer benauwd.
Muti heeft in de eerste week haar enkel gebroken.
Zij komt heel uitgerust weer thuis.
(foto's: www)
vreselijk Das, wat erg als je daar mee behept bent.
BeantwoordenVerwijderensnotverdikkie, deze langbewaarde verhalen.... die komen weer tot leven met je foto's. wat gaaf is dat toch :-) ik ben blij met je blogs :-)
❤
Het benauwd hebben is zo erg, dat gun je niemand.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me moeilijk om zes weken naar het buitenland te gaan maar als kind denk je daar niet over na, je gaat "gewoon."
Ik geniet van je verhalen, lieve Das. Ze zijn uit het leven gegrepen en net zo mooi als jij...
Liefs en een knuffel ♥