Een vreemde taal...

.

Jaren geleden heb ik twee jaar Hebreeuws gestudeerd.

Ik was een stuk jonger dan nu en de klepjes stonden nog helemaal open voor het leren van een taal.

Het was ontzettend leuk en ik heb vaak de slappe lach gehad. Heerlijk dus.

Maar ja... ik verhuisde en moest stoppen met de studie. Stomme smoes, ik had er best mee door kunnen gaan... Had ik het maar gedaan denk ik wel eens, dan had ik het nu vloeiend gesproken en kunnen lezen.

Nu ik in Tel Aviv ben word ik natuurlijk bedolven onder de Hebreeuwse teksten.

Bij het binnenkomen in ons huisje begint het al:

Van de eerste twee (en iets verderop dezelfde woorden) zie ik dat er Baruch Ata (ברוך אתה) staat. Dat betekent: gezegend ben jij. Ik vraag aan de bakker aan de overkant wat het verder betekent. Zij vertaalt het voor me: "Gezegend ben jij, die dit huis binnenkomt en gezegend ben jij, die het huis weer verlaat."

Mooi. Dat weet ik dan weer. Daar hou ik van... en ik vind het mooi bij het binnenkomen en weggaan.

Maar het volgende vind ik wat moeilijker:

 Ik vraag links en rechts wat het betekent, maar niemand weet het.... zelfs mijn webvriend  די מריו weet het niet... Maar misschien kom ik er nog eens achter...

Gelukkig worden de straatnamen vertaald. Daar hoef je niet op te puzzelen.

Blij toe! Want het krioelt me voor de ogen...

Door de vertaling erbij leer ik wel weer wat de letters betekenen. Toch handig.

En tot slot een speciale voor Dienie, die hartjes spaart:

Ik heb geen idee wat de letters betekenen. En bij nader inzien zie ik een gebroken hartje...

Toch misschien niet zo'n goeie...

Nou deze dan, hiervan weet ik dat אהבה liefde betekent.

Kijk maar eens bij Klaprooske dan kun je nog twee foto's zien, die ik opgestuurd heb, waarvan eentje met Tamar op de rug gefotografeerd... en een leuke tekst op een vreemde kolom, gelukkig in het Engels...