André Revesz

.

Tamar ligt één dag ziek op bed. Heel zielig is dat.

Ik vertroetel haar natuurlijk met soepjes en thee.

Maar omdat ze heel veel slaapt piep ik er even tussenuit. Ons huisje ligt vlak bij de zee en ik wil er wel even uit.

De zee is prachtig en als je naar rechts kijkt zie je Tel Aviv. Een moderne stad met veel hoogbouw:

Daar ga ik later nog wel een kijkje nemen, beloof ik mezelf.

Maar eerst de oude straatjes van Yaffo ontdekken...

Geen idee waar ik dan ben en ik zwerf maar een beetje rond.

Je kunt er makkelijk verdwalen, maar dat vind ik juist leuk.

Ik noem dat "punaise-poetsen"... de wijk waar je woont verkennen, alle straatjes pakken en snuffelen maar...

Ook hier bekijk ik de straatschrijfsels. En het Hebreeuws is natuurlijk reuze leuk om te lezen.

Jaaaaren gelden heb ik twee jaar Iwriet gestudeerd: weet ik er nog wat van?

Dit bordje kom ik tegen op één van de oude muren:

Gelukkig staat de vertaling er bij, anders had ik het niet geweten.

Ik kan er niks meer van lezen.

Natuurlijk zoek ik de naam André Revesz op (nooit van gehoord namelijk) en het blijkt een kunstenaar te zijn geweest. Best wel beroemd eigenlijk...

Toch wel leuk dat mijn zwerftocht door het oude Yaffo een diepere laag krijgt.

Als ik weer thuiskom is Tamar opgestaan en gaan we samen een beetje kuieren.

Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.