dinsdag 27 februari 2018

Pseudoniemen

.
Inmiddels weten een paar lezers dat dit blog onder een pseudoniem wordt geschreven.
Ik wil een beetje onbekend blijven en vind het heel grappig als ik zomaar "gevonden" word.

Het schrijven voor een weblog is ooit rond 2007 ontstaan bij de Volkskrant: dat werd het VK-blog genoemd.
Ik heb daar verscheidene blogs gehad en daar wil ik het de komende tijd maar eens over hebben.
Mijn allereerste blog was een blog, dat ik schreef onder de naam Arend Goudsmit.
Ik schreef hele kleine korte verhaaltjes over mijn kindertijd.
Alle verhaaltjes zijn gebaseerd op de waarheid: echt gebeurd, alleen schreef ik dus onder een pseudoniem. Ik heb namen veranderd en soms een situatie.
Niemand kende mij en ik had al snel een aardig aantal volgers: onder andere Annette Lemaire, Kitty Vromen, Christine Damman en Fred van der Wal. Ik noem deze vier, omdat ik nog steeds contact met ze heb. Annette blogt trouwens ook nog steeds! Klik maar eens hier: Voelsprieten

Hier is het allereerste verhaaltje van Arend:

De eerste stappen worden gezet aan de oever van de WAVER, een mooi, slingerend zijriviertje van de Amstel.



Ik heb geen schoenen en mijn blote voeten voelen voor het eerst het vochtige gras met daarin eindeloos veel madeliefjes en paardenbloemen.
Er kriebelt iets onder mijn grote teen: een miertje.
Ik buk mij om het van dichtbij te bekijken en daar rol ik voorover.



Ik lach en zing.
"Kan iemand Arend halen? " roept mijn moeder Else.
En daar rennen Rosa en Charlotte naar mij toe en buitelen over elkaar heen.

Het leven is mooi en groen.
De zon schijnt altijd. 

De Waver is helder en vol stekelbaarsjes.

Morgen verder over Arend Goudsmit...
En dit was het eerste plaatje van hem:







5 opmerkingen:

  1. Eric Pinksterblom...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gerben Wederkeer.27 februari 2018 om 08:38

    Erik Pinksterblom...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. :-) ja Das.... zo gaat dat,je wordt altijd gevonden door de juiste mensen dat begrijp je wel hé, leuk die verhaaltjes, het zijn zulke heerlijke zorgeloze hé...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een mooi riviertje....een eer om erin te rollen :)
    Als je begrijpt wat ik bedoel...

    Ik had ook een blog onder une nom de plume...Edelvrouw Bedelvrouw....omdat ik me zo schaamde....

    Een mooi kleinoodje Das <3

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Das
    Wat een eer dat mensen je toch weten te vinden... Ze missen je gewoon natuurlijk! Dat snappik.
    Je verhaaltje vind ik lief en vooral het eind is zo grappig gevonden. Ik voelde zelfs even het gras onder mijn voeten. Dat is jouw schrijfkunst (-:
    Bye darling, tot later ♥

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als je reageert... ik kijk er naar uit! ❤