dinsdag 8 mei 2018

Louise Frank

.
80 mensen kende de joodse gemeente in Zell an der Mosel.
Een horlogemaker, mensen die in kleding handelden, slagers, een echte kroegbazin, en een aantal wijnboeren... 
80 mensen...

Als het nazi-regime joodse mensen ernstig bedreigt, emigreren heel wat mensen naar Amerika. Of naar Palestina. Zuid-Afrika ook...

Maar Louise niet.
Zij zegt tegen haar dochter, die de kans krijgt om te emigreren naar Amerika, dat ze in Zell blijft. Ze is veilig, zegt ze, want ze is oorlogsweduwe. Sterker nog... haar man is gedecoreerd!
Kijk... dit is Louise...
Misschien is ze hier een jaar of 60?


Zo'n lief gezichtje. Zo vol vertrouwen op de goeie afloop.
Maar helaas...
In 1941 wordt Louise opgepakt, alsof ze een misdadiger is.
En ze wordt vervoerd naar Lodz.
Een jaar later, op 8 mei 1942, wordt ze vermoord in Chelmno.

Haar dochter Tilly heeft een nieuw leven kunnen opbouwen in Amerika. Zij schonk Louise later vier kleinkinderen en een heleboel achterkleinkinderen.
Met elkaar, met zo'n 20 mensen, zijn ze vanuit Amerika naar Zell an der Mosel gereisd om de Stolperstein van Louise te plaatsen voor de deur van het huis waar ze, samen met haar zus Jenny, gewoond heeft. In dit huis:


Balduinstrasse 49



Louise Frank...

Vermoord op 8 mei 1942   
Ik gedenk haar op 8 mei 2018

Zichrona livracha... jouw nagedachtenis is ons tot een zegen...


5 opmerkingen:

  1. Ik lees je verhaal met tranen in m'n ogen. En ik gedenk haar ook, dankzij jouw verhaal

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ahhhhhh, wat een vertrouwen had ze, maar toch ook weer gezonde achterdocht om haar kind te laten gaan, dat moet ook erg zwaar voor haar geweest zijn, wat een smerige oorlog was het toch... mooi om haar zo te gedenken .. Dasja
    ik denk aan jou vandaag geniet je van de zon :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gerben Wederkeer.8 mei 2018 om 09:43

    Die Stolpersteine zyn een gewéldig projekt. Niet vergeten, maar wéten, en nooit nog eens zo iets gruwelyks.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kreeg kippenvel toen ik het las. De foto maakt het meteen een persoonlijk verhaal.
    Louise was een prachtig mens en een sterkte vrouw: ze had vertrouwen in de mensch maar liet haar dochter gaan.
    Al die mensen die vermoord zijn en hun lijden dat eraan vooraf ging, het went nooit. Zo hartverscheurend...
    Dank voor je mooie blog en een knuffel ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ha die Dasja
    ik ken hier vele stolperstenen , maar natuurlijk niet de verhalen er achter , wat ik hier las is zo indrukwekkend , wat Mirjam en de anderen ook al zeggen , kippenvel

    ik ben blij dat mijn wandelingen inspirerend zijn en je de foto's mooi vind :) , ja echt Hollands daar langs de IJsel , en Zutphen een bezoek meer dan waard , zal wel erg druk zijn donderdag hoor

    fijne avond groet

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als je reageert... ik kijk er naar uit! ❤